Menu
Heb je klachten aan voet, enkel of onderbeen? De aard van deze klachten en achterliggende oorzaken kunnen soms behoorlijk complex zijn. Daarom hebben wij een overzichtelijke klachtenwijzer voor je samengesteld. Daarin vind je meer informatie én tips om van deze klachten af te komen. Heb je nog vragen? Neem dan gerust contact met ons op!
Bij de ziekte van Sever is de groeischijf van de hiel geïrriteerd of ontstoken door een te grote trekkracht van de achillespees. Deze aandoening komt geregeld voor bij kinderen tussen de 8 en 13 jaar, vaak meer bij jongens dan bij meisjes. Het hielbeen krijgt te maken met opbouw van druk tijdens activiteiten als sporten. Soms gaat dit naast pijnklachten gepaard met zwelling van de achterkant van de hiel. Naast irritatie van het hielbeen is er meestal ook een afwijkende stand van de voet, wat de klachten verergert.
De pijnklachten zitten voornamelijk in de hiel. In de helft van de gevallen zit de klacht in beide voeten. Kinderen hebben de neiging op de tenen te lopen om het hielbeen te ontlasten. Op blote voeten lopen verergert de klachten. De pijnklachten worden aangewakkerd door sporten, maar zijn ook na deze activiteiten aanwezig.
De irritatie of ontsteking van de groeischijf van het hielbeen moet worden verminderd. Dit kan door hielbelasting te beperken. Afhankelijk van de ernst en de duur van de klachten kan er een schoenadvies gegeven worden waarbij demping van de schoenzool belangrijk is. Ook kan een podotherapeutische inlay worden ingezet om het hielbeen te corrigeren en ontlasten. Het is met de juiste therapie goed mogelijk een kind pijnvrij te krijgen, zodat er geen belemmeringen in activiteit ontstaan. Pijnklachten veroorzaakt door de groeischijf verdwijnen na de groei.
Het hielbeen is bij de meeste mensen aan de achterzijde egaal gevormd en bijna rond. Soms zit er echter een botuitsteeksel aan het hielbeen vast. Dit kan aan één, maar ook aan beide voeten voorkomen. Je hebt dan een harde en benige bult aan de achterzijde van het hielbeen ter hoogte van de achillespees. Het uitsteeksel kan bestaan vanaf de groei, maar het kan ook later worden gevormd door te veel druk op de plek van het bot. Vaak ervaar je geen klachten, maar de extra botaanwas veroorzaakt in sommige gevallen wel irritatie.
Er is een bult te zien aan de achterzijde van het hielbeen. De verdikking is hard en kan niet worden weggedrukt of bewogen. De verdikking kan pijnlijk zijn, vooral wanneer je schoenen draagt. Dat komt omdat het hakstuk van de schoen geen ruimte voor de verdikking biedt, waardoor wrijving en druk ontstaat. Het lopen op blote voeten geeft daarom vaak verlichting. Soms ontstaat er roodheid door de wrijving, al dan niet in combinatie met een ontsteking of irritatie aan de achillespees.
Je kunt je schoenen laten aanpassen door een schoenmaker, waarbij de precieze locatie van de haglundse exostose wordt bepaald en het hakstuk van de schoen wordt aangepast aan de vorm van het hielbeen. De schoen geeft door deze oplossing geen druk meer op de pijnlijke bult. Soms helpt het om een hakverhoging in je schoenen te dragen, zodat de druk van de schoen en daardoor die van de achillespees op het hielbeen verandert. Zorg er wel voor dat je dan in beide schoenen een hakverhoging legt, zodat je niet scheef gaat lopen en op een andere plek in het lichaam klachten ontwikkelt.
Wanneer je klachten op deze manieren niet verholpen kunnen worden, is het mogelijk om de haglundse exostose operatief te laten verwijderen.
Onder de bal van de voet en de hielen bevinden zich dempers om de voet te beschermen. Deze dempers vangen de eerste klappen van een stap op en heten ook wel vetkamers. Wanneer ze dunner worden, vermindert hun functie. Daardoor worden de structuren die door de vetkamers beschermd worden extra belast.
Bij vetkamerschade, het fat pad syndrome, voelt het alsof je hiel gekneusd is. Ook een vermoeid of brandend gevoel zijn klachten die op vetkamerschade kunnen duiden. De pijn die je ervaart zit meestal aan de zijkant van het hielbeen of in het midden onder de hiel. Deze klacht komt vooral voor bij ouderen en sporters.
De vetkamers kunnen helaas niet via een operatie worden hersteld. Wel kan een podotherapeut zorgen voor zolen die de niet aangedane vetkamers bij elkaar houden. Daardoor is de hiel alsnog in staat om onderliggende structuren te beschermen. Mocht het vetkussen erg versleten zijn, dan kunt je inlays met een hoog schokabsorberend vermogen gebruiken. De zool neemt in dit geval de functie van de vetkussens over.
Onder de voet loopt een lange, driehoekige peesplaat van het hielbeen naar de bal van de voet. Deze plaat heet ook wel fascia plantaris en heeft een ondersteunende werking op de voet door tijdens het lopen schokken op te vangen. Hielspoor wordt ook wel fasciitis plantaris genoemd. Een zuiver hielspoor is eigenlijk een doornvormige kalkafzetting van het hielbeen. Er zijn heel veel mensen die een hielspoor onder hun hielbeen hebben, maar daar nooit pijnklachten aan ondervinden. Vaak volgen pijnklachten na een beschadiging aan de peesplaat die onder de voet loopt. Deze beschadigingen komen door overbelasting van de peesplaat, bijvoorbeeld door het uitvoeren van een staand of lopend beroep, het snel uitbouwen van een hardloopprogramma of door overgewicht.
De meest voorkomende klacht bij hielspoor is pijn onder de hiel. Het gaat vaak samen met startklachten: de eerste passen kenmerken zich als een scherpe, stekende pijn. Maar als je eenmaal op gang bent, worden de pijnklachten milder of verdwijnen ze zelfs. Meestal geven dagelijkse activiteiten niet direct erge pijnklachten, maar zijn ze vooral achteraf aanwezig. Soms straalt de pijn door richting de voetholte.
Het is belangrijk dat de belasting aan het klachtenbeeld aangepast wordt. Wanneer de klachten duidelijk verergeren bij een bepaalde activiteit, is het verstandig die tijdelijk te stoppen. Je kunt het genezingsproces versnellen door de peesplaat te masseren met een golfbal. Daarnaast kan taping of therapie-sok de pijn ook verlichten, doordat deze hulpmiddelen de voetboog en daarmee de aangedane peesplaat ondersteunen.
Met shockwavebehandelingen kunnen de ontstekingsverschijnselen worden verminderd. Met rekoefeningen verhoog je bovendien de genezingstendens en de doorbloeding. Daarnaast is het te adviseren om je voetstand en looppatroon te laten analyseren, zodat de voet optimaal kan worden afgewikkeld en een podotherapeutische inlay de pijn kan verminderen.
Onder de bal van de voet vind je de kopjes van de middenvoetsbeentjes. Deze kopjes zijn bedekt met elk een eigen gewrichtskapsel. Wanneer er sprake is van een afwijkende voetstand of een plotselinge verandering in de belasting, bijvoorbeeld door sport of werk, kan de voorvoet gaan irriteren. Vaak geeft de voorvoet dan klachten die capsulitis, ofwel irritatie of ontsteking van het gewrichtskapsel heet.
Capsulitis zorgt voor een zeurende en stekende pijn onder de bal van de voet, soms uitstralend richting de tenen. De klachten verergeren tijdens belasting, met soms een lokale roodheid of een verdikking. Meestal is de pijn het ergst bij het afwikkelen van de voet, wanneer het lichaam zich over de tenen verplaatst en de meeste druk op de gewrichtskapsels ontstaat. Het afzonderlijk bewegen van de tenen naar boven of beneden kan de pijnklachten opwekken.
Steunzolen kunnen de druk onder de voet verminderen. Ook kan de voetstand worden gecorrigeerd, om zo naast het opvangen van de aanwezige pijnklachten de kans op herhaling te verkleinen. Als er bovendien sprake is van eeltvorming onder de bal van de voet, is het raadzaam dit periodiek te laten verwijderen door een medisch pedicure.
Jicht is een veelvoorkomende aandoening waarbij urinezuurkristallen zich ophopen in je voet. Meestal is rondom het gewricht in de grote teen, al komt jicht ook voor in andere delen van het lichaam. Urinezuur bevindt zich in de bloedbaan en verplaatst zich door het hele lichaam. Wanneer er verzuring plaatsvindt, dan slaat deze stof neer in de vorm van scherpe kristallen in het gewricht. Een jichtaanval kan op elk moment van de dag voorkomen.
De voet wordt bij een jichtaanval extreem gevoelig. Vaak wordt de teen of de hele voet rood, warm en dik. De huid kan gaan glanzen. De voet is pijnlijk, stekend zelfs, en belasten is meestal onmogelijk. Soms vormen zich knobbeltjes onder het huidoppervlak die van buitenaf zicht- en voelbaar zijn. Dit zijn de afgezette urinezuurkristallen. Ook kun je last krijgen van koorts en misselijkheid.
Het is van belang de aangedane voet hoog te leggen en zo min mogelijk te belasten. De pijn kun je verminderen met paracetamol en koude doeken. Probeer de voet niet te koelen met ijskompressen, omdat die de ontsteking mogelijk erger maken. Naast reguliere pijnstillers is het verstandig je huisarts te consulteren om de ontsteking te remmen. Als de ontsteking is weggetrokken, kun je je voet weer gaan bewegen. Wanneer je snel na de aanval de dagelijkse beweging weer oppakt, verklein je de kans op het verstijven van de voetgewrichten.
Om een nieuwe aanval te voorkomen, is het belangrijk in beweging te blijven. Wanneer je merkt dat je gewrichten zijn verstijfd of pijnlijk blijven na de jichtaanval, dan kan een podotherapeut je verder helpen. De therapeut kan zolen aanmeten, waardoor de voetfunctie optimaliseert en zo het teengewricht ondersteunt en beschermt. Naast voetzorg is het uiteraard belangrijk gezond te leven, voldoende vocht in te nemen, niet te roken en geen alcohol te gebruiken.
Een stijve grote teen heet hallux rigidus. Dat komt meestal door artrose (slijtage van het kraakbeen) in het gewricht van de grote teen of door sportletsel. Ook is het mogelijk dat de grote teen bij het lopen stijf is, maar dat je hem wel goed kunt bewegen wanneer je ontspannen zit. In dat laatste geval komt het stijve gewricht voort uit een te strakke buigpees van de grote teen.
Een hallux rigidus zorgt vaak voor pijnklachten bij het lopen. Met name het afwikkelen van de voet over de grote teen gaat moeizaam of is pijnlijk. Over het algemeen zijn de eerste stappen in de ochtend of na rust het pijnlijkst. De grote teen voelt stijf aan en kan niet goed worden bewogen. De pijn komt meestal aan de bovenzijde van het gewricht voor. Soms zie je een knobbel op het gewricht, dit is botaanwas afkomstig van artrose.
Doordat het teengewricht beperkt is, kunt je moeilijker je voet afrollen tijdens het lopen. Een schoen met een hakhoogte van 2,5 tot 3 centimeter, samen met een zool waarvan de neus naar boven is afgerond, kan je voet helpen tóch af te wikkelen zonder het pijnlijke gewricht te forceren. Een steunzool kan daarnaast extra afwikkelruimte geven en de grote teen tijdens het lopen begeleiden. Zo wordt de belasting op het gewricht minder en verdwijnen de pijnklachten eveneens.
Wanneer je het gewricht helemaal niet meer kan bewegen en je er in het dagelijks leven heel veel last van hebt, dan kun je het gewricht laten opereren. Afhankelijk van je persoonlijke situatie kan het gewricht worden schoongemaakt, vastgezet of vervangen.
Een hallux valgus is een standsafwijking van de grote teen. De grote teen staat dan niet meer netjes recht, maar wijst naar buiten (naar de tweede teen toe). Soms staat ook de nagel van de grote teen naar binnen gedraaid. Doordat de teen deze stand aanneemt, ontstaat er in veel gevallen een pijnlijke bult aan de zijkant van de voet. Wanneer deze bult hard is, voel je het gewricht dat anders staat. Is de bult zacht? Dan gaat het om een zwelling van de slijmbeurs die tussen het bot en de huid ligt. Deze kan rood en pijnlijk worden en heet bunion.
Een hallux valgus geeft niet altijd klachten. Zo wel, dan voel je de pijn meestal aan de knobbel van het grote teengewricht, wat problemen geeft bij belasting. Zit er een bunion op, dan geeft dit veelal nog meer klachten. Je voelt dan in veel gevallen een ontstekingspijn. Daarnaast kan het moeilijk zijn goed passende schoenen te vinden, omdat de voorvoet breder is geworden. Staat de grote teen erg scheef, dan kan het de stand van de tweede teen ook beïnvloeden.
Pijnklachten zijn goed te behandelen schoenen met de juiste pasvorm te dragen. Let erop dat er zo min mogelijk stiksels en naden over de knok van de grote teen lopen, aangezien zij voor drukpunten zorgen. Daarnaast kan een steunzool helpen het grote teengewricht te ondersteunen en daardoor pijnklachten te verminderen. Bij een lichte vorm van hallux valgus kunnen tapings in combinatie met voetentraining goed helpen. Ook kan een siliconen orthese of een teenspreider erger voorkomen en klachten verminderen. In ernstige gevallen kan er worden geopereerd.
Shin splints is een andere benaming voor scheenbeenirritatie. Het is een blessure die volgt na overbelasting en komt vaak voor bij hardlopers en lange afstand-wandelaars. Meestal is het onderste tweederde gedeelte van het scheenbeen aangedaan. Pijnklachten kunnen ontstaan als de voet tijdens het landen te veel naar binnen zakt, de voetboog te weinig ondersteuning krijgt of als er een verschil in kracht is tussen de spiergroepen aan de voor- en achterzijde van het been. Dit gebeurt vooral wanneer de belasting snel wordt opgevoerd. De klachten kunnen ook ontstaan door een standsafwijking van de voet of een verschil in beenlengte, waardoor tijdens het lopen een disbalans ontstaat.
De pijn bevindt zich meestal onderin het scheenbeen. Soms voel je de pijn lager richting de enkel, of hoger tot aan de knie. De pijn is scherp en stekend van aard, alsof er een hard voorwerp tegen het scheenbeen aankomt. Soms voel je de klacht in hurkzit. Het looptempo verlagen verergert de klachten. Ondanks een rustperiode komen de klachten terug. Een enkele keer ontstaat in de buurt van de pijn een oppervlakkige zwelling.
Je doet er goed aan om de belasting te verlagen. Door de pijn heenlopen verergert de blessure. Wanneer de blessure nog beginnend is, kun je het scheenbeen dagelijks koelen met een koud kompres. Daarnaast is taping effectief, omdat dit de spier ondersteunt tijdens belasting. Om de klacht snel weg te nemen en in de toekomst te voorkomen, is het vaak goed om een podotherapeutische zooltherapie toe te passen. De podotherapeut zorgt ervoor dat je houding optimaal is en de voet genoeg correctie krijgt.
Aan de binnenzijde van de enkel zit een soort tunnel die gevormd wordt door het enkelbot en een stevige, peesachtige band (het retinaculum). Door deze tunnel loopt een zenuw genaamd nervus tibialis posterior, die vanuit het onderbeen naar de voet loopt. Bij het tarsaal tunnel syndroom is deze zenuw bekneld in de tunnel. Een tarsaal tunnel syndroom kan door diverse oorzaken ontstaan, bijvoorbeeld na verzwikking van de voet waardoor de zenuw is opgerekt of bij een breuk in de achtervoet. Ook een afwijkende voetstand kan voor deze klachten zorgen. Denk bijvoorbeeld aan platvoeten of aan een verdikking van pezen aan de binnenzijde van de voet.
De pijn is voelt branderig, tintelend doof en stekend aan en bevindt zich vooral aan de binnenzijde van de enkel en de voetzool. Soms straalt de pijn uit naar de kuit en kun je krampen hebben in de voetzool. De pijnklachten worden heviger door langdurige belasting van de voet. In rust verdwijnen de klachten, al kun je ’s nachts last krijgen van pijn.
Bij instabiliteit van de enkel en het hielbeen kunnen steunzolen de klachten verminderen. Als er sprake is van zwelling aan de binnenzijde van de voet, dan is het (tijdelijk) dragen van een compressiekous een verstandige keuze. De kous vermindert de zwelling en ondersteunt het enkelgewricht. Ook kan fysiotherapie je verder helpen. Krijg je de pijnklachten moeizaam onder controle, dan kan je huisarts eventueel medicatie voorschrijven. Mochten de klachten niet verdwijnen, dan kunt je de klachten middels een operatie laten behandelen. In de meeste gevallen legt een orthopedisch chirurg de nervus tibialis-zenuw vrij, waardoor de druk in de tunnel vermindert.
Tussen de middenvoetsbeentjes lopen spieren, pezen, bloedvaten en zenuwen. Raakt een zenuw in de voorvoet bekneld, dan noemen we dat mortonse neuralgie. Meestal zit de beknelling tussen het derde en vierde middenvoetsbeentje, al kan het ook tussen andere beenderen voorkomen. Mortons neuralgie komt vaak voor in combinatie met een afwijkende voetstand waaronder een holvoet, hallux valgus of spreidvoet. De klacht kan ook ontstaan vanwege letsel door sport- of beroepsuitoefening.
Een mortons neuroom is zeer pijnlijk, en voelt brandend of stekend aan. Je voelt de pijn onder de bal van de voet, aan het begin van de derde en vierde teen. Vaak straalt de pijn verder uit naar de tenen of voelen ze doof aan. Soms worden de klachten als krampend of een elektrische prikkeling ervaren. De klacht neemt toe bij belasting, maar zakt weg in rust. Vaak is de klacht afhankelijk van de schoen: bij het dragen van smallere schoenen al dan niet in combinatie met een hoge(re) hak, nemen de klachten toe.
De klachten door mortons neuralgie verminderen vaak al snel door het kiezen van de juiste schoen. Wanneer je de hakhoogte aanpast, zodat je niet alleen op de bal van je voet staat, voel je al verlichting. Ook is het van belang dat je voldoende ruimte bij de bal van de voet en de tenen hebt, zodat de schoen je voorvoet niet bij elkaar drukt tijdens het lopen. Daarnaast kan een steunzool de klachten verminderen. Door de voorvoet op een bepaalde manier te ondersteunen, komt er meer ruimte tussen de middenvoetsbeentjes van de aangedane zenuwtak. Hierdoor zit de zenuw niet meer bekneld en kan de structuur zich gaan herstellen waardoor de klachten afnemen en verdwijnen.
Mochten de klachten langdurig of zeer ernstig zijn, dan kan je schoen van een afwikkelrol worden voorzien. Deze schoenadaptatie zorgt ervoor dat de druk op je voorvoet wordt verkleind tijdens het staan en lopen. Zo komt de voorvoet tot rust en kan de aandoening genezen. Wanneer deze eerder genoemde behandelingen niet helpen, is het mogelijk een operatie te ondergaan. Daarvoor moet je wel eerst jouw specifieke situatie laten beoordelen door een orthopedisch chirurg.
Groeit het puntje van je teennagel in de huid van de nagelwal? Dan heb je een ingegroeide teennagel. Deze klacht komt het meest voor aan de grote teen. Loop je hier te lang mee rond, dan kan het gaan ontsteken en kan er zogenaamd wild vlees ontstaan. Er zijn verschillende oorzaken, zoals overmatige zweten aan de voeten of een teennagel die al ronder groeit. Ook zijn er factoren van buitenaf, zoals het dragen van krappe schoenen of een trauma aan de teen. Ook het peuteren aan de nagels of verkeerd knippen kunnen bijdragen aan een ingegroeide nagels.
De zijde van de teen waar de nagel zit ingegroeid voelt pijnlijk aan. Ook kan er roodheid en een gezwollen nagelwal ontstaan. De klachten nemen toe bij belasting, soms is het ervaren van een sok of een laken op de teen al te veel. Als je langdurig met een ingegroeide nagel loopt, kan er wild vlees ontstaan en zal de teen gaan ontsteken.
De podotherapeut of medisch pedicure kan het ingegroeide puntje voor je verwijderen. Afhankelijk van de grootte van het deel dat is ingegroeid, is de behandeling gevoelig tot pijnlijk. Maar gelukkig ervaar je direct verlichting wanneer het puntje is verwijderd. Afhankelijk van de oorzaak zijn er diverse behandelingen om ervoor te zorgen dat de nagel niet opnieuw ingroeit. Zo kan het voldoende zijn om schoenen te dragen die meer ruimte voor de tenen bieden. Ontstaat de ingegroeide nagel doordat jouw nagels ronder groeien dan gewenst, dan biedt een speciaal gaasje bescherming aan de nagelwal. Ook kan de groei van de nagel worden begeleid met een nagelbeugel.
In het geval van een nagelafwijking kun je de huisarts consulteren. De huisarts kan de nagel deels verwijderen, waarbij de basis waaruit de nagel groeit wordt behandeld zodat hij niet meer terug kan groeien. Hierdoor ontstaat meestal een gezonde en recht groeiende nagel. Verder is het van belang dat je de nagels altijd recht afknipt, zodat de hoekjes lang genoeg zijn om langs de nagelwal verder te groeien, in plaats van in te groeien.
Aan de achterzijde van je hielbeen bevinden zich twee slijmbeurzen: de ene tussen de achillespees en de huid en de andere tussen het hielbeen en de achillespees. Een slijmbeurs, of bursa, is een met slijmerig vocht gevuld kussentje en ligt tussen een botstuk van een gewricht en pees in. De bursa zorgt ervoor dat de pees soepel langs het gewricht heen kan bewegen. De slijmbeurs kan echter gaan ontsteken doordat de pees en het botgewricht in korte tijd meer wrijving uitoefenen. Dan kun je last krijgen van pijn.
Wanneer je last hebt van een achillespeesbursitis, dan voel je pijn aan de achterzijde van het hielbeen. De pijn kan voorkomen aan de zijkant van de aanhechting tussen achillespees en hiel. Wanneer de oppervlakkige bursa ontstoken is, zie je meestal een rode en zachte verdikking aan de achterzijde van je hiel. Het harde hielstuk van je schoen wordt vaak als irriterend tot pijnlijk ervaren. Wanneer de dieper liggende slijmbeurs is aangedaan, heb je vooral last van klachten tijdens het opstarten van een beweging of pijnklachten aan het einde van de dag. Je ziet dan geen zacht bultje op je hiel. Ook nu kan het dragen van stevig schoeisel pijnlijk zijn.
Wanneer je in de acute fase van een achillespeesbursitis zit, is het verstandig om de belasting tijdelijk aan te passen aan de pijn die je voelt. Daarnaast kun je enkele keren per dag de pijnlijke plek 15 minuten koelen met een koud kompres. Dit heeft een kalmerend effect op het ontstekingsproces en verlicht bovendien je pijnklachten. Het is daarnaast prettig om op schoenen te lopen die geen onnodige druk geven op de pijnlocatie. De schoenmaker kan het hielstuk van je schoen ter hoogte van de aangedane plek soepeler maken en uitzetten om te zorgen dat de bursa drukvrij ligt.
Een achillespeesbursitis gaat vaak samen met een afwijkende voetstand. Wanneer het hielbeen niet op de juiste manier reageert tijdens het lopen, geeft de achillespees extra wrijving op de al aangedane slijmbeurs. Een tijdelijke therapeutische zool kan dan helpen. Met deze zolen zorg je ervoor dat de weerstand op de slijmbeurs vermindert en de klachten sneller afnemen. Dit geldt ook als je naast een slijmbeursontsteking verkorte kuitspieren hebt.
Instabiliteit van de enkel ontstaat doordat je enkelbanden zich niet voldoende herstellen na een enkelverzwikking of misstap. De enkelbanden verliezen kracht en veroorzaken instabiliteit. Het gevolg van enkelinstabiliteit is dat je makkelijker je enkel verzwikt. Wanneer deze situatie zich lang aanhoudt, kan dit voor blijvende schade aan het kraakbeen van uw enkel zorgen.
Bij instabiliteit van het enkelgewricht ervaar je vaak een verminderde stevigheid in de enkel. Wanneer je je enkel steeds verzwikt, kun je onzekerheid gaan voelen tijdens het lopen. Daarnaast komen vermoeidheid in de enkel en pijnklachten bij het lopen ook regelmatig voor. Wanneer je jouw voet verzwikt hebt, kan er een zwelling ontstaan ter hoogte van de enkel en kan de enkel stijf aanvoelen. Ook kan de enkel blauw worden en is deze (tijdelijk) pijnlijk.
Door het dragen van halfhoge schoenen, het liefst met vetersluiting, zorg je voor een verbeterde stabiliteit in de enkel. Eigenlijk help je de enkelbanden een handje. Mochten stevige schoenen niet voldoende effect hebben, kan je voet extra stabiliteit krijgen met een steunzool en fysiotherapie. Ook een enkelbrace kan een (tijdelijke) oplossing zijn.
Likdoorns (of eksterogen, eeltpitjes, clavi) zijn pijnlijke eeltplekken waarbij de aangroeiende eeltlaag zich veelal puntvormig in de huid boort. Likdoorns komen vooral voor op of tussen de tenen, maar ook onder de bal van de voet. Een likdoorn ontstaat door verhoogde druk of wrijving, bijvoorbeeld bij hamertenen of een holvoet. Ook het lopen op smalle schoenen of hoge hakken kan likdoorns veroorzaken.
Een likdoorn voelt als een pijnlijke, prikkende plek. Deze plek is wigvormig en slechts enkele millimeters groot. Likdoorns voelen hard aan en kunnen er gelig uitzien.
Het is belangrijk om de druk op de likdoorn weg te nemen. Dit kan door het aantrekken van goed passende schoenen: de voet moet de ruimte hebben, maar mag niet schuiven of slippen. Daarnaast kan een medisch pedicure de likdoorn samen met het aanwezige eelt verwijderen. Wanneer ondanks goed passende schoenen en een regelmatige pedicurebehandeling de likdoorn terug blijft komen, kan een steunzool de voetstand corrigeren en daarmee de druk nog verder wegnemen. Er zijn speciale pleisters om likdoorns te verminderen. Hier zit veelal salicylzuur in. Pas op met het gebruik van deze pleisters, omdat deze stof de gezonde huid aantast en de likdoorn bovendien erg week maakt. Als de aangedane plek te week is, wordt behandeling van de likdoorn bemoeilijkt.
Hamertenen en klauwtenen zijn afwijkingen van de stand van de tenen. Een hamerteen geeft een kromming ter hoogte van het eerste en tweede kootje van de teen. De teentop staat dan als een soort hamer op de grond. Een klauwteen geeft een vergrote buiging tussen het tweede kootje en het begin van de teen (bij het middenvoetsbeentje). Op de knokkel van het gewrichtje kunnen door druk van de schoen roodheid, wondjes, eelt of likdoorns ontstaan. Meestal komen deze standsveranderingen voort uit een typische voetstand zoals een hol- of platvoet. Ook kan een hamerteen ontstaan doordat de pezen van de tenen te kort zijn of schoenen te strak zitten.
Doordat de teen gekromd staat, kan de beweeglijkheid van de teen verminderen. De teen kan daardoor stijf aan gaan voelen. Het bewegen van de tenen is dan pijnlijk. Daarnaast kan er druk ontstaan als de tenen aan de bovenzijde de schoen raken. Dit kan zorgen voor de vorming van wondjes, eelt of likdoorns.
Wanneer de tenen nog beweeglijk zijn, is er ruimte voor correctie door middel van een op maat gemaakte siliconen orthese of een steunzool. De behandeling is afhankelijk van uw persoonlijke situatie. Om de druk- en wrijving tot een minimum te beperken is het van belang schoenen te dragen die bij de tenen voldoende ruimte in de hoogte geven en zo min mogelijk stiksels over de tenen hebben lopen. Eventuele eeltplekken of likdoorns kunt u laten verwijderen door de podotherapeut of medisch pedicure.
Als de tenen stijf zijn geworden en het dragen van schoenen lastig wordt, kunt u in overleg met een orthopedisch chirurg kijken naar de mogelijkheden om op maat gemaakt schoeisel te gaan dragen, of om de betreffende tenen te laten opereren.
Een marsfractuur kun je ook een stressfractuur noemen. Het is een breuk in één van de vijf middenvoetsbeentjes, die ontstaat als gevolg van een wandeling, vermindering van botkwaliteit of intensief bewegen. De breuk kan ontstaan door continue druk op dezelfde plek in de voet.
De plaats van de pijn zit vaak onder het midden van de voet. Je ervaart plotseling pijn tijdens het lopen. Daarnaast kunnen er ook bloeduitstortingen onder de voet voorkomen. De klachten worden vaak erger wanneer je veel staat en loopt.
De breuk of scheur moet zichzelf herstellen. Dit kun je bevorderen door rust te nemen en de goed passende schoenen te dragen. Een podotherapeutische inlay kan daarnaast worden ingezet om de middenvoet te ontlasten. Zo krijgt de voet meer rust en zal het genezingsproces worden gestart.
Artrose is een chronische aandoening die ervoor zorgt dat het kraakbeen in de gewrichten van de voeten en enkels in kwaliteit achteruit gaat. Kraakbeen zorgt ervoor dat je botten zich gemakkelijk kunnen bewegen. Bij artrose heb je last van overmatige slijtage, waardoor er meer wrijving onstaat tussen de botten. Dit kan voor pijn zorgen.
Bij het starten van bewegen ontstaan er vaak pijn klachten. Hele normale bewegingen zoals traplopen of uit de auto stappen doen dan zeer. Daarnaast kun je ook last hebben van nachtpijn. De voet kan er lokaal rood en/of gezwollen uitzien. Later op de dag kunnen de gewrichten stijver aanvoelen, ook kunnen de gewrichten gaan ontsteken.
De juiste schoenen dragen is erg belangrijk. Zorg dus voor een goed schoenadvies. Deze schoenen kunnen in combinatie met podotherapeutische inlays zorgen dat de klachten minder worden. Daarnaast is genoeg bewegen belangrijk, zonder dat er overbelasting optreedt in de voetgewrichten. Artrose kan je loophouding en de stand van je botten veranderen, hierdoor kun je ook likdoorns en eeltvorming opmerken. Het is verstandig om regelmatig je voeten te laten behandelen door een medisch pedicure.
Grote collectie schoenmode en
allround voetzorg
Persoonlijk en
deskundig advies
Warme en
gastvrije service
Bijna 100
jaar ervaring
Grote collectie schoenmode en
allround voetzorg
Persoonlijk en
deskundig advies
Warme en
gastvrije service
Bijna 100
jaar ervaring
